மாவீரர்களே அணிதிரள்வோம் வாரீர்!!!

அன்பார்ந்த வாசகர்களே, நாம் இந்த வருடத்தை மாவீரன் கர்கரேக்கு முன், கர்கரேக்கு பின் என்று பிரிக்கலாம். ஏன் என்றால்? ஒரு பதினைந்து மாதமாக நம் நாடு அமைதியாக இருப்பதை நாம் உணர்கிறோம். அந்த மாவீரன் தீவிரவாதத்தின் சரியான பிறப்பிடத்தை தன் உயிரை கொடுத்து கண்டு பிடித்ததின் விளைவாக எத்தனையோ? உயிர்கள் வாழ்ந்து கொண்டிருகிறது. இந்த சந்தோசம் நிலைத்து இருக்க வேண்டுமானால்! நாம் என்ன செய்ய வேண்டும். சற்று பின்னோக்கி போய் பார்க்கலாம். இன்று நாம் வேறு, வேறு மதத்தவர்கள் ஆனாலும் ஒருவருக்கு ஒருவர் முறைசொல்லி மாமா என்றும், மச்சான் என்றும், அப்பு என்றும் உரிமையோடு இன்றும் அழைத்து கொள்கிறோம்.

ஏனென்றால் நாம் எல்லாம் வேறு, வேறு மதத்தை சேர்ந்தவர்கள் என்றாலும் ஒரே நாட்டில் பிறந்த சகோதர, சகோதரிகளே. எல்லாரும் ஒரே திராவிட இனத்தை சேர்ந்தவர்களே. அப்படி இருக்க இந்த ஜாதி மற்றும் மதத்தை வைத்து மக்களை பிரிக்கும் இவர்கள் யார்? அவர்கள் தான் ஆரிய பார்பனர்கள் என்ற உயர்ஜாதிக்காரர்கள். இவர்கள்தான் ஆர்.எஸ்.எஸ். இயக்கத்தை தோற்று வித்தவர்களும், இப்போது அதை நடத்தி கொண்டிருப்பவர்களும் ஆவர். அவர்கள் ஏன்? இந்த தொடர் குண்டு வெடிப்புகளை நடத்துகிறார்கள் என்றால்? அதன் மூலம் வேறு, வேறு மதத்தை உடையவர்களாக இருந்தாலும் ஒற்றுமையாக இருக்கும் நம்மை பிறித்து ஆளும் சூழ்ச்சியே இது. நம்மில் யாராவது ஒருவர் மேல் இந்த பழியே போட்டு நம்மை சண்டை போட வைத்து அதில் குளிர் காயலாம் என்று திட்டம் போட்டு செயல்பட்டுள்ளார்கள்.

நாம் நாட்டின் மொழி, இனம், கலாச்சாரம் இதில் எதனுடனும் தொடர்பில்லாத இந்த வந்தேரிகள், காட்டிகொடுத்தவர்கள், இந்த நாட்டில் சுகமாக வாழ கண்டு பிடித்ததுதான் இந்த வர்ணாசிரம கொள்கை, இந்த ஜாதி வேற்றுமைகள் மற்றும் மதத்தை வைத்து நடத்தும் மத மாச்சரியங்கள் எல்லாம். இவர்கள், என்று நாம் நாட்டிற்கு வந்தார்களோ! அன்று தொட்டே நாம் விரோதிகள் ஆக்கப்பட்டோம். குண்டுவெடிப்பு, கலவரங்கள், உயீர் இழப்புகள் இதன் மூலம் நாம் இழந்தது நம் உடன்ப்பிறப்புகளை, பொருள்களை, எல்லாவற்றிக்கும் மேலாக அப்துல் கலாம் கனவுகானும் நாம் நாட்டின் முன்னேற்றத்தினை.

இதற்க்கு என்ன? முடிவு சிந்தித்துப்பாருங்கள்! என் அருமை இந்திய சகோதரர்களே! ஒரு மாவீரன் துணிந்ததால் நம்மால் பதினைந்து மாதங்கள் சந்தோசமாக வாழ முடிந்தது என்றால்? இந்த பார்ப்பன பயங்கரவாதிகளை நாட்டை விட்டு விரட்டி விட்டால்! நம்முடைய வரும் தலைமுறை எவ்வளவு சந்தோசமாக இருப்பார்கள். சிந்தித்து பாருங்கள்! நாம் அனைவரும் ஒரே அணியில் திரண்டு! மாவீரர்களாக மாறுவோம். ஒற்றுமையாக இருந்து பயத்தில் இருந்து விடுதலை!, பசியில் இருந்து விடுதலை!, குண்டு வெடிப்பில் இருந்து விடுதலை!, கலவரங்களில் இருந்து விடுதலை!, என்ற முழக்கத்துடன் ஆரிய வந்தேறிகள் இல்லாத இந்தியாவை உருவாக்கி பெரியார், டாக்டர் அம்பேத்கார், அபுல்கலாம் போன்றவர்களின் கனவை நனவாக்குவோம். லட்சியம் நிறை வேறும் வரை முரசு முழங்கிக்கொண்டே இருக்கும்.....அன்புடன் உங்கள் முரசு.